به نام خدا

تلفیق دو استایل موسیقی در مقطع کوتاه زمانی -مثلا چند دهه- توسط یک آهنگ ساز

امکان‌پذیر نیست. یک استایل موسیقی از یک نقطه‌ی جهان با پیشینه‌ای هزاران ساله با

موسیقی دیگری از یک نقطه‌ی دیگر دنیا به سادگی با هم تلفیق نمی‌شوند.

ما فقط می‌توانیم دو استایل موسیقی را با هم ترکیب کنیم و زمانی که به آن گوش می‌کنیم

باید قبول کنیم که این دو در هم حل یا تلفیق نشده‌اند، بلکه در کنار هم و به موازات هم صدایی

 جدید را تولید کرده‌ایم. به عنوان مثال حتی یک ترکیب از این ترکیب‌های بی‌شمار

پایدار باقی نمانده و مثل نوری در یک دوره‌ی کوتاه روشن و بعد از مدتی خاموش شده است

اما استایل‌‌های پایه و باریشه‌ی جهان به قوت خود باقی‌اند، از موسیقی محلی ما گرفته تا

موسیقی هندی و موسیقی راک. به همین دلیل فکر می‌کنم تلفیق موسیقی برای

یک موزیسین به جز لحظاتی بازی و لذت، معنی دیگری ندارد.

از همین رو میتونیم به قطعه آهنگ ( باغ) استاد کوروش یغمایی اشاره کنیم که نمونه ای از موسیقی تلفیقی خوب هست.